నా హృదయ నేస్తమా, జీవిత సగభాగమా!

నేను ఈలోకం వదలి వెళుతున్నానని నా మనసు పదే పదే నాకు గుర్తు చేస్తున్నా,
 నా భావాల్ని,నా సర్వస్వాన్ని నీకే ఇచ్చి వెళుతున్నా!
నేను నీకు దూరమైనా ఏ డవకు ,నీ కన్నీటిలో నేనున్నానని మరువకు!
నా అడుగుల గురుతులు నీ ఎద వాకిట నుంచి చెరిపెయ్యకు. నీ ప్రతి అడుగు సవ్వడిలో నేనున్నానని మరువకు!
నా పేరును నీ పేరు నుండి దూరం చెయ్యకు ,నీ పేరులోని ప్రతి అక్షరం లో నేనున్నానని మరువకు!
నీలోని నా జ్ఞాపకాల్ని తుడిచెయ్యకు, నీప్రతి తలపులో నేనున్నానని మరువకు!
నేను నీతో గడిపిన క్షణాలు నిదురలేని రాత్రులు గుర్తుకు తెచ్చుకో ఆ గుర్తులతొ నీ జీవనపయనం సాగించు!
ఏదో ఒకనాటి సాయంసంధ్య సమయాన ఏ చిరుగాలిగానో వచ్చి నిన్ను పలకరిస్తాను,
ఏదో ఒక నాటి పున్నమిరోజున వెన్నెలగా వచ్చి నిన్ను పరామర్శిస్తాను!
 నీవు లేని స్వర్గం నాకు నరకమేనని మరువకు....

                ....వినోద్